Friday, August 20, 2010

Eve gidebilmek...

boyle gunlerde eve gitmeli insan
suclu olmadigi bir seyden hayati karardigi zaman
boyle gunlerde ofiste kalmamali insan
eve gitmeli
gidecek cesareti bulmali
evine gidip kendiyle yuzlesebilmeli

benim hayatim karamis durumda
hemde suclu olmadigim birsey yuzunden
peki sonuc...
hayatimin firsatlari
neden hepiniz cikmaz ayin carsambasi olan bugunleri sectiniz
peki bir daha gelir misniz
su anda evde degiliz yada telefonunuza cevap veremiyoruz
ama sanirim bi daha ne gelir nede arasiniz

benimse eve gidecek cesaretim yok
cunku evde kendimle basbasa kalicam
sadece dusunucem
dusunucem
nereye gider benim hayatim diye
nerelere gidebilecegini gormekten korkuyorum
babamin yaptigi hatalari yapmicam !
babamdan daa ileriye gidicem !
diyen adamdan eser yok suanda

eve gidemiyorum
ofisteyim
islerimi yapiyorum
aslinda yarin yapabilecegim islerimi yapiyorum
kafam dagilmiyor ama
yine dusnuyorum

peki sence neselenmem gereken su anda
neden en damar cd mi koydum
neden neseli biseyler dinlemiyorum
ben geri zekali miyim
sanirim evet
foolish games caliyor
olmayan askim canlaniyor gozumde
bir imge sadece
ozlemlerimi icinde barindiran kadin
bu kadinin ne zaman yuzu olacak diye merak ediyorum

ozlemlerimi her kadinda yasmaya calisiyorum herhalde
az once de can dundar in bir yazisini okudum
aska asik insan , insana degil diyor
terbiyesiz herif
terbiyesiz ya kendisi ondan boyle diyor
yoksa benim canimi yakmak icin degildir

di mi?

peki ask hayatimin bu konuyla ne ilgisi var
gecen yillarimi hatirliyorum
ve su anda farkediyorum ki insan her anini
hayatimin en sikintili zamanlariydi diyor
ama hayat sana beterin beterini gosteriyor
biz nelerini gorduk bunlar cerez diyecekken
agzina tikiliyor laf
sesin cikmiyor
ya da en azindan benim su anda cikmiyor

hatirliyorum da
hayatimin en sikintili donemini gecirdigimi sandigim gunlerde
eski bi arkadasim girmisti hayatima
nerden bilebilirdim ki
o zamana kadar kimseyi sevmedigim kadar sevecegimi
ama oldu iste
ve ben ona tutuldugumu hissettikten sonraki donemde
hicbir sikintimi hatirlamiyorum
iste bu yuzden aska asigim ben

ask benim ayaklarimi yerden kesmeli
ask bana biseyler yazdirmali
hemde yazarken parmakalarimi
klavyenin uzerinde dans eder gibi gormeliyim
ve ne kadra hizli yazarsam yazayim dusuncelerime yetisememeliyim
ask beni alip goturmeli baska masaya
aska beni baska odalarda yazilar yazdirmali
sanki su anda ofiste degilim
mersindeyim evimdeyim
akdenize bakarak yaziyorum demeliyim
ask icimde oyle atesler yakmaliki
herkes bunu gozlerimde gorebilmeli
ask benim uzerime oyle sular dokmeli ki
tum hayatimidan bir anda zipkin gibi uynmaliyim
hani civi gibi derler ya oyle

ama ask beni bulmali.....
herseyden onemli bu
ben ne kadar israr etsemde ask olmuyor\
sadece bi kac ozlemimi tatmin ettigim
deneme tahtalari oluyorlar hayatimda

sikildim neler yapmaliyim bilmiyorum
ama eve gidemiyorum
stajerim yuzumdeki ifadeyi farkettiginde
eve gitsene dedi
gitmek istemiyorum dedigimde
arkadaslarinla cik dedi
guldum
benim ne kadar arkadasim oldugu geldi aklima
o kadar cok ki
ve herkes kendi sikintisiyla o kadar mesgul ki

icimi dokmeliyim
yazlikta kalirken sinirlendigim zaman
saatlerce havuzun trampleninde atlayislar yapardim
en cok korktugum hareketleri o kadar kolay yapardim ki
sinirim gectiinde ise gozlerim kancanagina donmus olurdu
simdi hatirliyorum
herhalde o zaman da
en sikintili gunlerimi yasadigimi dusunuyordum

su anda da en sikintili gunlerimi yasadigimi dusunuyorum
daha kotusunu gosterir mi dersin hayat

evet herkes boyle gunlerde eve idebilmlei isinden
ama en hala ofisteyim
yemek soyledim
paketci cocuk geldi
cok bahsis verdim bari aramizdan birisi mutlu olsun diye

yemegimi yiyim bari.....

No comments:

Post a Comment